گوشی های نافرجام شیائومی برای پروژه اندروید وان - وبلاگ معین

به گزارش وبلاگ معین، گوگل سال ها قبل پروژه اندروید وان را ایجاد کرد تا کاربران گوشی های شرکت مختلف از تجربه استفاده از اندروید خالص بهره مند شوند. شرکت های زیادی به این پروژه ملحق شدند اما برای این مطلب قصد داریم تلاش های شیائومی برای عرضه گوشی های مبتنی بر اندروید وان را بررسی کنیم. اگرچه چراغ این پروژه عمدتا به لطف تلاش های نوکیا تا حدی روشن مانده، اما گوگل دیگر آن را کنار گذاشته و برای دستیابی به اهداف موردنظر، رویکردهای دیگری را اتخاذ کرده است.

برای یادآوری باید بگوییم که یکی از اهداف گوگل برای راه اندازی این پروژه، ارائه گوشی های ارزان قیمت مجذوب کننده برای کشورهای فقیر بود. اندروید وان طوری طراحی شده بود که به رم بسیار کمی نیاز داشت و از طرف دیگر در مصرف انرژی تا حد زیادی صرفه جویی می کرد. اولین گوشی های پروژه اندروید وان در سال 2014 با سخت افزار مشابهی عرضه شدند ولی در ادامه تنوع بین آن ها افزایش پیدا کرد.

Mi A1

شیائومی چند سال بعد در سال 2017 با عرضه Mi A1 به این پروژه پیوست. با این حال، این اولین مدلی بود که با عرضه در 37 کشور جهان، توجه کاربران زیادی را به سمت پروژه اندروید وان جلب کرد. گوشی Mi A1 با اندروید 7.1 عرضه شد که تا حد زیادی به نسخه خام این سیستم عامل شباهت داشت. البته گوگل به شرکت های عضو پروژه اندروید وان اجازه داده بود که تعدادی از اپلیکیشن های موردنظر خود را در این گوشی ها قرار دهند.

گوشی Mi A1 تقریبا همزمان با گوشی های سری Mi 5 عرضه شد ولی از نظر سخت افزاری تفاوت های زیادی با آن ها داشت. باید خاطرنشان کنیم سری Mi 5 از سخت افزارهای پرچم دار بهره می بردند. از بین ویژگی های Mi A1 می توانیم به بهره گیری از نمایشگر 5.5 اینچی LCD اشاره کنیم که کنتراست خوبی ارائه می کرد و در کل کیفیت مناسبی داشت. بر روی این نمایشگر شیشه محافظ گوریلا گلس 3 تعبیه شده بود و فریم گوشی هم مبتنی بر آلومینیوم بود. اسنپدراگون 625 به عنوان قلب تپنده این گوشی انجام وظیفه می کرد که اگرچه تراشه قدرتمندی نبود، اما در کل برای کاربران معمولی مناسب بود. همچنین در کنار این تراشه، 4 گیگابایت رم و 32 یا 64 گیگابایت حافظه داخلی قابل افزایش انجام وظیفه می کردند.

همانطور که اشاره کردیم، یکی از اهداف اندروید وان این بود که بر روی گوشی های ارزان قیمت مبتنی بر رم پایین اجرا شود اما Mi A1 چنین گوشی هوشمندی نبود. در عوض شیائومی با عرضه این گوشی می خواست توجه کاربرانی را جلب کند که به سخت افزار گوشی های این شرکت علاقه داشتند ولی طرفدار MIUI نبودند. در پنل پشتی این گوشی دو دوربین 12 مگاپیکسلی تعبیه شده بود که یکی از آن ها دوربین تله فوتو با زوم اپتیکال 2 برابری بود. در پنل پشتی این گوشی یک سنسور اثر انگشت هم دیده می شود.

شیائومی برای Mi A1 از باتری 3080 میلی آمپر ساعتی استفاده کرد که از شارژ 10 واتی هم پشتیبانی می کرد. این سرعت شارژ برای آن زمان بسیار مناسب بود و کاربران برای رساندن شارژ باتری از 0 به 30 درصد باید نیم ساعت منتظر می ماندند. گفتنی است این یکی از اولین گوشی های شیائومی بود که راهی بازار اروپا شد و به همین علت اهمیت بسیار زیادی برای این شرکت داشت.یکی از وعده های اصلی اندروید وان، ارائه آپدیت های سریع بود. این گوشی ها قرار بود دو آپدیت اصلی را دریافت کنند و تا سه سال از آپدیت های امنیتی بهره مند شوند.

Mi A2

شیائومی نسل دوم این گوشی را تحت عنوان Mi A2 در سال 2018 عرضه کرد. این گوشی از نمایشگر بزرگ تر 6 اینچی و چیپست بهتر اسنپدراگون 660 بهره می برد. همچنین مدل پایه آن مبتنی بر 4 گیگابایت رم بود ولی کاربران می توانستند مدل دارای رم 6 گیگابایتی را هم بخرند.

حداقل ظرفیت حافظه داخلی 32 گیگابایت بود ولی دیگر کاربران نمی توانستند از کارت حافظه microSD استفاده کنند. همچنین حذف جک هدفون صدای کاربران زیادی را درآورد. در پنل پشتی هم در کنار دوربین اصلی 12 مگاپیکسلی، شیائومی دوربین تله فوتو را کنار گذاشت و در عوض به دوربین 20 مگاپیکسلی برای بهبود کیفیت عکس های گرفته شده در محیط های کم نور روی آورد. همچنین به جای دوربین سلفی 5 مگاپیکسلی، این گوشی تازه مجهز به دوربین سلفی 20 مگاپیکسلی بود. همچنین با وجود استفاده از بدنه بزرگ تر، باتری آن مانند نسل قبلی مبتنی بر ظرفیت 3000 میلی آمپر ساعت بود. البته این بار به لطف پشتیبانی از شارژ 18 واتی، کاربران برای شارژ کردن گوشی خود، مدت کمتری منتظر می ماندند.

شیائومی Mi A2 با اندروید 8 عرضه شد و در نهایت در اوایل 2020 اندروید 10 را هم دریافت کرد. شیائومی در ضمنً مدل ارزان تر این گوشی را به نام Mi A2 Lite عرضه کرد که از نمایشگر کوچکتر 5.84 اینچی بهره می برد و همچنین باید به وجود بریدگی نمایشگر هم اشاره کنیم که در آن دوران تصمیم حاشیه انگیزی بود. این گوشی مانند نسل اول این سری با اسنپدراگون 625 عرضه شد ولی مدل پایه آن از 3 گیگابایت رم و 32 گیگابایت حافظه داخلی بهره می برد. اما در عوض کاربران می توانستند از کارت حافظه و جک هدفون بهره ببرند. اگرچه در پنل پشتی آن بار دیگر دوربین اصلی 12 مگاپیکسلی دیده می شد، اما دوربین دوم یک سنسور تشخیص عمق 5 مگاپیکسلی بود. البته نباید بهره گیری از باتری 4000 میلی آمپر ساعتی را از قلم بیندازیم که این مشخصه با استقبال کاربران روبرو شد.

Mi A3

در نهایت باید به آخرین مدل این خانواده یعنی Mi A3 بپردازیم که در سال 2019 معرفی گشت و شیائومی مدل لایت آن را عرضه نکرد. شیائومی برای این گوشی توجه ویژه ای به سخت افزار نشان داد و مثلا می توانیم به استفاده از دوربین اصلی 48 مگاپیکسلی اشاره کنیم. برای اولین بار در این خانواده، کاربران با دوربین اولترا واید روبرو شدند و در کنار آن هم سنسور تشخیص عمق 2 مگاپیکسلی تعبیه شده بود. دوربین سلفی هم با بهره گیری از سنسور 32 مگاپیکسلی حرف زیادی برای گفتن داشت.

این گوشی با باتری 4000 میلی آمپر ساعتی راهی بازار شد و از سوی دیگر به لطف بهره گیری از شارژ سریع 18 واتی، کاربران برای شارژ کردن آن لازم نبود مدت زیادی منتظر بمانند. قلب تپنده mi A3 چیپست اسنپدراگون 665 بود که از نظر عملکردی تفاوتی با اسنپدراگون 660 نداشت ولی از فناوری سخت 11 نانومتری به جای فناوری 12 نانومتری بهره می برد. همچنین بالاخره بعد از اعتراض های گسترده، این گوشی از جک هدفون و درگاه microSD بهره مند شد.

اگرچه نمایشگر 6.09 اینچی این گوشی از پنل سوپر AMOLED بهره می برد، اما از سوی دیگر رزولوشن آن به 720 در 1560 کاهش پیدا کرد که حتی برای میان رده های سال 2019 هم رقم بسیار پایینی محسوب می شد. در ضمنً باید به کنار گذاشتن بدنه فلزی و بهره گیری از بدنه پلاستیکی هم اشاره کنیم که این مشخصه بین کاربران طرفداران چندانی ندارد. با وجود تمام نقدها، برخی کاربران علاقه مند به پروژه اندروید وان این گوشی را خریداری کردند تا بتوانند از تجربه نرم افزاری نزدیک به اندروید خام بهره مند شوند. به همین علت کاربران با خرید این گوشی انتظار داشتند که مانند نسل های قبلی، به راحتی دو نسخه تازه اندروید را دریافت کنند. اما اوضاع بر وفق مراد شیائومی و کاربران این گوشی پیش نرفت.

حواشی آپدیت Mi A3

این گوشی با اندروید 9 عرضه شد و آپدیت اندروید 10 در مارس 2020 به دست کاربران رسید. اما بعد از اینکه تعدادی از کاربران اظهار داشتند گوشی آن ها پس از دریافت آپدیت دیگر واکنش نشان نمی دهد، شیائومی عرضه آن را متوقف کرد. چند هفته بعد شیائومی اظهار داشت که این مشکل به طور کامل حل شده است. اما بعد از بروز یک مشکل دیگر، شیائومی برای بار سوم انتشار آپدیت اندروید 10 را آغاز کرد که در نهایت همین آپدیت هم به مشکل برخورد و چند هفته بعد این مسائل تازه برطرف شدند.

متاسفانه اوضاع برای آپدیت اندروید 11 هم ایدئال نبود. اولین مرتبه که این آپدیت منتشر شد، بسیاری از گوشی ها به طور کامل از کار افتادند. با توجه به اینکه راه چاره ساده ای برای حل این مشکل وجود نداشت، این کاربران مجبور شدند گوشی های خود را برای کنندگی های شیائومی ارسال کنند تا مشکل موردنظر برطرف شود. در نهایت شیائومی حدود یک ماه بعد این آپدیت را به دست کاربران Mi A3 رساند ولی طی این مدت دردسرهای مربوط به آپدیت این گوشی صدای کاربران زیادی را درآورد. این کاربران می گفتند که اندروید وان قرار بود آپدیت اندروید گوشی ها را ساده و راحت کند ولی برای Mi A3 خلاف این وعده رخ داد.

بر اساس گزارش های منتشر شده، مسائل مربوط به آپدیت گوشی های شیائومی ارتباطی با خود اندروید وان نداشت بلکه ظاهرا شیائومی برای آماده کردن این آپدیت ها از روش های درست و اصولی استفاده نمی کرده است. اما در نهایت ارائه تجربه نرم افزاری نزدیک به اندروید خام آنچنان که شیائومی و گوگل انتظار داشتند با استقبال کاربران روبرو نشد و هیچکدام از این گوشی ها هم در لیست پرفروش ترین گوشی های شیائومی قرار نگرفتند.

ازدواج سخت افزار شیائومی و نرم افزار اندروید وان در ابتدا بسیار نویدبخش بود ولی اشتباهات شیائومی برای گوشی Mi A3 در نهایت معروفیت این سری را تا حد زیادی نابود کرد. گوگل هم خاتمه اندروید Go را معرفی کرد که هدف اصلی آن ارائه تجربه نرم افزاری بهتر برای گوشی های پایین رده است. اما با توجه به اینکه اندروید Go صرفا در گوشی های بسیار ارزان قیمت مورد استفاده قرار می گیرد، مجذوب کنندهیت آن به میان رده های عضو پروژه اندروید وان نمی رسد.

منبع: GSM Arena