50 کمدی برتر قرن 21 به انتخاب مجله رولینگ استون؛ فیلم های حال خوب کن

به گزارش وبلاگ معین، سایت رولینگ استون فهرستی پنجاه تایی از بهترین کمدی های قرن 21 انتخاب نموده است. در این روزها که خانه نشین شده ایم و اعصاب مان به هم ریخته شاید دیدن کمدی های پیشنهادی منتقدان حالمان را بهتر کند.

50 کمدی برتر قرن 21 به انتخاب مجله رولینگ استون؛ فیلم های حال خوب کن

این روزها بیشترمان خواسته یا ناخواسته با انبوهی از اخبار اعصاب خردکن محاصره شده ایم. این وسط شاید به نظر برسد معرفی کمدی هایی که منتقدان رولینگ استون از میان فیلم های قرن بیست و یکم برگزیده اند چندان متناسب با حال و روزمان نباشد. شاید ترجیح بدهیم از آن فیلم های آخرالزمانی ببینیم تا بفهمیم آخر ماجرا کار به کجا می رسد اما دیدن کمدی یاری می نماید روحیه و شوخ طبعی مان را در بدترین موقعیت ها حفظ کنیم.

کمدی های قرن بیست و یکم از تنوع زیادی برخوردارند. خیلی از آن ها البته بیشتر شوخی های کلامی دارند که باید حتما با زیرنویس دیده شوند. بعضی هایشان مناسب فرهنگ ما نیستند. از میان فهرست رولینگ استون آن ده فیلمی را انتخاب نموده ایم و درباره اش به تفصیل نوشته ایم که به لحاظ سینمایی هم حرفی برای گفتن دارند نه این که صرفا خنده دار باشند. بعضی از این فیلم ها در نگاه اول کمدی به نظر نمی رسند چون در خود کمدی ها هم دسته بندی های مختلفی داریم. کمدی های اسلپ استیک، کمدی های سیاه. بعضی از آن ها در حقیقت فیلم های جدی و سیاه اما کنایه آمیزی هستند که طبق طبقه بندی ژانری در دسته کمدی نهاده شده اند. قرار نیست با همه این فیلم ها قهقهه بزنید اما بعضی از آن ها حال خوب کن هستند و بعضی دیگر هم خنده به لب تان می آورد.

ساقدوش ها (Bridesmaid)

  • کارگردان: پل فیگ
  • بازیگران: کریستین ویگ، مایا رادولف
  • امتیاز متاکریتیک: 75 از 100
  • محصول 2011

فیلمی که یکی از عظیمترین کمدی سازهای قرن حاضر یعنی جاد آپاتو به عنوان تهیه نماینده در آن حضور دارد. محور فیلمنامه کاراکتر آنی (با بازی درخشان و بانمک کریستین ویگ) است که بعد از آن که از او خواسته شده ساقدوش صمیمی ترین دوستش باشد با یک سری بدبیاری روبرو می شود.

بازیگران فیلم کریستین ویگ و آنا مومولو فیلمنامه را براساس نقشی نوشته اند که کریستین ویگ چند سال پیشتر از آن در فیلم باردار جاد آپاتو بازی نموده بود.

فیلم با بودجه محدود 32.5 میلیون دلاری فراوری شد اما فروش فوق العاده ای داشت. فیلمی درباره اینکه چه طور ساقدوش ها برای نزدیکی به عروس به هم حسادت می نمایند و چه طور فاصله اقتصادی آن ها اختلافات زیادی ایجاد می نماید.

یک کمدی که بازوی محرکش زنان هستند و کمتر در سینما چنین اتفاقی می افتد. راجر ایبرت گفته بود که فیلم ثابت می نماید زنان هم در کمدی می توانند مانند مردان از خودشان آسیب پذیری و غیر قابل پیش بینی بودن ارائه بدهند. منتقدان زن آن را به چشم یک فیلم فمینیستی هم دیدند اما واقعیت این جاست که ساقدوش ها فیلمی به شدت مفرح و خوش رنگ و لعاب با بازی های فوق العاده به خصوص از طرف کریستین ویگ است و از آن سرانجام های گرم دلنشین هم دارد.

برادرخوانده ها (Stepbrothers)

  • کارگردان: آدام مک کی
  • بازیگران: ویل فرل، جان سی رایلی
  • امتیاز متاکریتیک: 54 از 100
  • محصول 2008

آن موقع هنوز آدام مک کی فیلم های تند و تیز با چاشنی سیاست و اقتصاد مثل رکود عظیم ( big short) یا معاون رئیس جمهور را نساخته بود و کارگردان مشهوری نبود. تهیه نماینده این فیلم کمدی هم جاد آپاتوست و گویا پشت بسیاری از کمدی های مهم دو دهه اخیر جاد آپاتو واقع شده است.

فیلم داستان برانن (با بازی فرل) و دیل (با بازی رایلی) است. دو آدم عظیمسال که بعد از آن که والدین شان با هم ازدواج می نمایند مجبور می شوند برای مدتی کنار هم و در یک آپارتمان زندگی نمایند. کاری که هیچ کدام دل خوشی از آن ندارند اما کم کم با شرایط کنار می آیند. اولین دعوا هم سر درام دیل به راه می افتد که به برانن تاکید نموده بود به آن دست نزند.

این فیلم که با بودجه 65 میلیون دلاری فراوری شد 128.5 میلیون دلار فروش کرد. منتقدان نظرات متفاوتی نسبت به فیلم داشتند. برای آن هایی که از زوج رایلی و فرل خوش شان می آید کمدی لذت بخشی خواهد بود اما اگر بعد از مدتی شوخی های مدل کلاسیک این دو بازیگر برایتان خسته نماینده شد آن وقت دیگر بعید است خیلی به فیلم بخندید. با این حال کمدی استاندارد و از همه مهم تر بالغانه ای است.

تونی اردمان (Toni Erdman)

  • کارگردان: مارن آده
  • بازیگران: ساندرا هولر، پیتر سیمونیچک
  • امتیاز متاکریتیک: 93 از 100
  • محصول 2016

کمتر پیش می آید یک فیلم کمدی به اندازه تونی اردمان در فصل جوایز مورد توجه قرار بگیرد و منتقدان تا این حد تحسینش نمایند تا جایی که نامزد جایزه اسکار بشود و وقتی اسکار را نگرفت همه از این ماجرا تعجب نمایند.

مارن آده کارگردان آلمانی از فرمول کنار هم قرار گذاشتن دو آدم نامتناجس برای خنده دریافت استفاده نموده است و نکته جذابش این جاست که این دو نفر پدر و دختر هستند. دختر زنی مقرراتی که همه زندگی اش در کارش خلاصه می شود. برای خودش تا دلتان بخواهد قاعده و قانون دارد. و پدر مردی الکی خوش و دائم دنبال شوخی های دیوانه وار که گاهی برای خیلی ها آزاردهنده هم می شود اما مرد از آن لذت می برد. پدر و دختر مجبور می شوند چند روزی را با هم سر نمایند. چند روزی که به زن بیشتر سخت می گذرد چون پدر حتی جلوی کارفرماهای او دست از شوخی هایش برنمی دارد.

دو بازیگر اصلی فیلم بازی های درخشانی از خودشان به نمایش می گذارند.

شان مردگان (Shuan the dead)

  • کارگردان: ادگار رایت
  • بازیگران: سایمون پیگ، نیک فارست
  • امتیاز متاکریتیک: 76 از 100
  • محصول 2004

کمدی در ژانر وحشت و پر از زامبی که البته واقعا بامزه از کار درآمده است. ادگار رایت فیلمنامه را به همراه بازیگر نقش اول فیلم یعنی سایمون پگ نوشته است. شان در لندن یک زندگی کسل نماینده به عنوان فروشنده لوازم الکترونیک دارد. شکست خورده تمام عیار است. نامزدش رهایش نموده و مادرش با مردی ازدواج نموده که شان دوستش ندارد. یک روز صبح که از خواب بیدار می شود می بیند که آخرالزمان شده و شهر پر از زامبی است. شان تبدیل به یک قهرمان می شود و همراه دوستش اد می خواهد نامزدش و مادرش را از دست زامبی ها نجات بدهد. فیلم در حقیقت الهام گرفته از یک سریال تلویزیونی است. اسم مردگان در عنوان فیلم ادای دینی به فیلم مشهور مردگان ژرژ رومرو، کارگردان عظیم ژانر وحشت است. منتقدان می گویند که این فیلم به خوبی تعادل را میان سکانس های ترسناک و شوخی های کنایه آمیز حفظ می نماید. یک فیلم زامبی پر از خون و خونریزی که شوخ طبعی هوشمندانه ای دارد.

در بروژ (In Bruge)

  • کارگردان: مارتین مک دونا
  • بازیگران: برندون گلیسون، کالین فارل
  • امتیاز متاکریتیک: 67 از 100
  • محصول 2008

یک فیلم جنایی که در دسته کمدی های سیاه قرار می گیرد. فیلمی که مارتین مک دونا، فیلمنامه نویس و کارگردان با آن به شهرت رسید و به نوعی توانست برند خودش را در ساختن فیلم های سیاه کنایه آمیز ثبت کند. این اولین فیلم مارتین مک دوناست. فارل و گلیسون دو آدمکش هستند که توسط رئیس شان با بازی رالف فاینس استخدام شده اند تا مردی را در شهر بروژ بلژیک به قتل برسانند. مردی که حتی هویتش را هم نمی دانند. بروژ شهر آرام و زیبایی است و ذاتش با کاری که آن ها می خواهند انجام بدهد در تناقض است. یکی از آن ها پا به سن گذاشته تر و آرامتر و دنیا دیده تر است و دیگر عصبی تر. همین تضاد بین خصوصیات رفتاری آن ها و دیالوگ های تند و تیز مک دونا لحظات بامزه ای را به وجود می آورد. فیلم ارجاعاتی به حالا نگاه نکن نیکلاس روگ دارد. نکته ای که در فیلم به شدت مورد توجه منتقدان نهاده شد دیالوگ نویسی هوشمندانه و اجراهای استادانه بازیگران اشاره نمود.

مرگ استالین (Death of Stallin)

  • کارگردان: آرماندو ایانوچی
  • بازیگران: استیو بوشمی، جفری تامبور
  • امتیاز متاکریتیک: 88 از 100
  • محصول 2017

یک کمدی سیاه طعنه آمیز بریتانیایی که توسط آرماندو ایانوچی نوشته و کارگردانی شده و اقتباسی از یک رمان گرافیکی فرانسوی به همین نام است. فیلم جنگ قدرت بین مقامات شوروی را در سال 1953 بعد از مرگ جوزف استالین به تصویر می کشد. فیلم اولین بار در جشنواره بین المللی تورنتو به نمایش درآمد. بودجه فراوری این فیلم فقط 13 میلیون دلار بود. می توانید تصور کنید که رقابت میان سران اتحاد جماهیر شوروی بعد از مرگ استالین چه قدر می تواند بامزه باشد. نمایش این فیلم احتمالا به همین دلیل در روسیه و قزاقستان ممنوع شد. آن ها معتقد بودند که بازیگران روشنفکر انگلیسی نسبت به نقش هایی که بازی نموده اند غیردوستانه عمل نموده اند و فیلم جانبدارانه از کار درآمده. منتقدان ولی از فرم آشوبگرانه فیلم که باعث می شد شوخ طبعی خشن آن به چشم بیاید لذت بردند. کارگردان فیلم در پاسخ به آن هایی که مرگ استالین را به لحاظ تاریخی فیلمی غیرصحیح و نادقیق می دانستند گفت: من مستند نساختم. این یک فیلم داستانی است. اما داستانی که از حقیقت الهام گرفته است.

مرد جدی (A Serious Man)

  • کارگردان: جوئل و اتان کوئن
  • بازیگران: مایکل استالبرگ، ریچارد کیند
  • امتیاز متاکریتیک: 81 از 100
  • محصول 2009

یک کمدی سیاه دیگر که از نوشتن تا تدوین و کارگردانی و تهیه آن برعهده برادران کوئن بوده است. لری (با بازی استالبرگ) پدر یک خانواده طبقه متوسط است که در قرن بیستم زندگی می نمایند. او پدر سختگیری است اما خانواده اش روی روال به زندگی شان ادامه می دهند تا این که مسائل پشت سر هم زندگی اش را تهدید می نماید. همسرش رهایش نموده و پسرش دنبال یک گروه موسیقی است و دخترش برخلاف میلش می خواهد عمل زیبایی انجام بدهد. لری فکر می نماید که چه طور شده این همه مصیبت در زندگی اش جاری شده؟! فیلم پیروز شد که شوخ طبعی سیاهش را با تم های شخصی ترکیب کند و یکی از بالغانه ترین فیلم های برادران کوئن شد.

هتل عظیم بوداپست (Grand Hotel Budapest)

  • کارگردان: وس اندرسون
  • بازیگران: رالف فاینس، سرشا رونان
  • امتیاز متاکریتیک: 88 از 100
  • محصول 2014

بیشتر فیلم های وس اندرسون مایه های کمدی دارند. بعضی از آن ها مثل خانواده رویال تننبام کمدی شان سیاه تر و طعنه آمیزتر است و بعضی دیگر مثل همین فیلم هتل عظیم بوداپست فضای فانتزی رنگارنگ شیرینی دارند که می شود برای چند ساعتی در آن غرق شد. داستان فیلم درباره روزگار اوج و شکوه یک هتل است. مردی که راوی است آن موقع در هتل پادو بوده و زیر نظر آقای گوستاو، مدیر مجرب هتل کار می نموده است. یک مرگ مشکوک در هتل اتفاق می افتد و آقای گوستاو به عنوان متهم شناسایی می شود. او و پسرک پادو به یاری هم می خواهند خودشان و هتل را از این مهلکه نجات بدهند. جلوه های بصری فیلم، رنگ پردازی و فیلمبرداری و فیلمنامه احساساتی آن باعث شد منتقدان بسیار دوستش داشته باشند. فیلم نامزد چندین جایزه اسکار شد. پیتر تراورس از رولینگ استون درباره فیلم نوشت: شبیه یک جعبه اسباب بازی خوش آب و رنگ است. و آن قدر ظاهر لذیذی دارد که می خواهید پرده را لیس بزنید. شبیه یک کیک شیرین است.

عشق و دوستی (Love and Friendship)

  • کارگردان: ویت استیلمن
  • بازیگران: کیت بکینسیل، خاویر ساموئل
  • امتیاز متاکریتیک: 87 از 100
  • محصول 2016

یک کمدی تاریخی که اقتباسی از رمان لیدی سوزان جین آستین ساخته شده است. لیدی سوزان یک زن بیوه شجاع است که برای تامین آینده خودش و دخترش به دنبال همسرانی مناسب و پولدار هم برای دخترش و هم برای خودش می شود. برخلاف بقیه رمان های آستین که برای اقتباس سینمایی کارهای مناسبی هستند لیدی سوزان کتابی بود که کسی سراغ آن نمی رفت. اواخر دهه نود بود که استیلمن این رمان جین آستین را خواند و مجذوب داستان آن شد. منتقدان معتقد بودند این فیلم به عنوان یک درام لباسی تر و تازه است و روح جدیدی به این ژانر می دهد. آن ها معتقد بودند که استیلمن در حد یک جامعه شناس شخصیت های فیلمش را معرفی می نماید و می پروراند.

مدرسه راک (School of rock)

  • کارگردان: ریچارد لینکلیتر
  • بازیگران: جک بلک
  • امتیاز متاکریتیک: 82 از 100
  • محصول 2003

دووی فین گیتاریست یک گروه راک است. درست سه هفته پیش از مسابقه راک میان گروه ها او را از گروه بیرون می نمایند و شخص دیگری را جایش می آورند. از طرف دیگر او با چند نفر همخانه است که از او می خواهند سریع تر سهم اجاره اش را بدهد یا از خانه برود. این وسط دووی به جای رفیقش یک پیغام تلفنی دریافت می نماید از طرف مدرسه ای که گفته به معلم احتیاج دارند. حالا دووی که خودش سواد درست و حسابی هم ندارد به جای معلم به مدرسه ای می رود که در آن دانش آموزان مرتب و گلچین شده هستند. طبعا دووی چیزی ندارد که به بچه ها یاد بدهد و خود آن ها بیشتر از او از ریاضی و علوم سردرمی آورند. دووی فقط موسیقی بلد است و تصمیم می گیرد همان را به بچه ها آموزش بدهد. کلاس دووی تبدیل به مدرسه راک می شود. فیلمی که بسیار مدیون بازی جک بلک در نقش دووی است. با ساوندترک پرضرب و ریتمیک و تدوینی که خودش شبیه یک قطعه موسیقی سرحال فیلم خوش ریتمی می سازد.

  • 56 فیلم کمدی برتر سینمای ایران و دنیا

فهرست بقیه کمدی های انتخابی رولینگ استونز به توضیح زیر است:

1) بهترین نمایش (Best in Show)

  • کارگردان: کریستوفر گست
  • امتیاز متاکریتیک: 78 از 100
  • محصول 2000

2) در چرخه (In The Loop)

  • کارگردان: آرماندو لانوچی
  • امتیاز متاکریتیک: 83 از 100
  • محصول 2009

3) ایدیوکراسی (Idiocracy)

  • کارگردان: مایک جاج
  • امتیاز متاکریتیک: 66 از 100
  • محصول: 2006

4) عشق پریشان (Punch Drunk Love)

  • کارگردان: پل توماس اندرسون
  • امتیاز متاکریتیک: 78 از 100
  • محصول 2002

5) باکره چهل ساله (The 40 Year Old Virgin)

  • کارگردان: جاد آپاتو
  • امتیاز متاکریتیک: 73 از 100
  • محصول 2005

6) استیت و مین (State and Main)

  • کارگردان: دیوید ممت
  • امتیاز متاکریتیک: 75 از 100
  • محصول 2000

7) گوینده (Anchorman)

  • کارگردان: آدام مک کی
  • امتیاز متاکریتیک: 63 از 100
  • محصول 2004

8) هر کسی یه چیزی می خواد (Everybody Wants Some!!)

  • کارگردان: ریچارد لینکلیتر
  • امتیاز متاکریتیک: 83 از 100
  • محصول 2016

9) لیدی برد (Lady Bird)

  • کارگردان: گرتا گرویگ
  • امتیاز متاکریتیک: 94 از 100
  • محصول 2017

10) آنچه در سایه ها انجام می دهیم (What We Do in the Shadows)

  • کارگردان: جمین کلمان، تایکا وایتیتی
  • امتیاز متاکریتیک: 76 از 100
  • محصول 2014

11) تندر استوایی (Tropic Thunder)

  • کارگردان: بن استیلر
  • امتیاز متاکریتیک: 71 از 100
  • محصول 2008

12) دختران بدجنس (Mean Girls)

  • کارگردان: مارک واترز
  • امتیاز متاکریتیک: 66 از 100
  • محصول 2004

13) بورات: یادگیری های فرهنگی آمریکا برای انجام منفعت ملت باشکوه قزافستان (Borat: Cultural Learnings of America for Make Benefit Glorious Nation of Kazakhstan)

  • کارگردان: لری چارلز
  • امتیاز متاکریتیک: 89 از 100
  • محصول 2006

14) فیلم لگو

  • کارگردان: کریستوفر میلر، فیل لرد
  • امتیاز متاکریتیک: 83 از 100
  • محصول 2014

15) سفر (The Trip)

  • کارگردان: مایکل وینترباتم
  • امتیاز متاکریتیک: 82 از 100
  • محصول 2010

16) فرانسس ها (Frances Ha)

  • کارگردان: نوآ بومباک
  • امتیاز متاکریتیک: 82 از 100
  • محصول 2012

17) آدم های جشن 24 ساعته

  • کارگردان: مایکل وینترباتم
  • امتیاز متاکریتیک: 85 از 100
  • محصول 2002

18) سوپربد (Superbad)

  • کارگردان: گرگ موتولا
  • امتیاز متاکریتیک: 76 از 100
  • محصول 2007

19) تیم آمریکا: پلیس دنیا (Team America: World Police)

  • کارگردان: تری پارکر
  • امتیاز متاکریتیک: 64 از 100
  • محصول 2004

20) پلیس خفن (Hot Fuzz)

  • کارگردان: ادگار رایت
  • امتیاز متاکریتیک: 81 از 100
  • محصول 2007

21) خانواده رویال تننبام (The Royal Tenenbaums)

  • کارگردان: وس اندرسون
  • امتیاز متاکریتیک: 76 از 100
  • محصول 2001

22) خرچنگ (The Lobster)

  • کارگردان: یورگوس لانتیموس
  • امتیاز متاکریتیک: 82 از 100
  • محصول 2015

23) دنیا روح (Ghost World)

  • کارگردان: تری زوییگوف
  • امتیاز متاکریتیک: 88 از 100
  • محصول 2001

24) اقتباس (Adaptation)

  • کارگردان: اسپایک جونز
  • امتیاز متاکریتیک: 83 از 100
  • محصول 2002

25) سانتای بد (Bad Santa)

  • کارگردان: تری زوییگوف
  • امتیاز متاکریتیک: 70 از 100
  • محصول 2003

26) وفادارانه (High Fidelity)

  • کارگردان: استفان فریرز
  • امتیاز متاکریتیک: 79 از 100
  • محصول 2000

27) باردار (Knocked Up)

  • کارگردان: جاد آپاتو
  • امتیاز متاکریتیک: 85 از 100
  • محصول 2007

28) تابستان داغ و مرطوب آمریکایی (Wet Hot American Summer)

  • کارگردان: دیوید وین
  • امتیاز متاکریتیک: 42 از 100
  • محصول 2001

29) راه های جانبی (Sideways)

  • کارگردان: الکساندر پین
  • امتیاز متاکریتیک: 94 از 100
  • محصول 2004

30) فورس ماژور (Force Majeure)

  • کارگردان: روبن اوستلند
  • امتیاز متاکریتیک: 87 از 100
  • محصول 2014

31) سلام سزار (Hail, Caesar!)

  • کارگردان: برادران کوئن
  • امتیاز متاکریتیک: 72 از 100
  • محصول 2016

32) جنب و جوش کونگ فو (Kung Fu Hustle)

  • کارگردان: استفان جو
  • امتیاز متاکریتیک: 78 از 100
  • محصول 2004

33) Jackass: The Movie

  • کارگردان: جف تریمین
  • امتیاز متاکریتیک: 42 از 100
  • محصول 2002

34) سرانجام دنیا (The Worlds End)

  • کارگردان: ادگار رایت
  • امتیاز متاکریتیک: 81 از 100
  • محصول 2013

35) قانونا بلوند (Legally Blonde)

  • کارگردان: رابرت لاکتیک
  • امتیاز متاکریتیک: 59 از 100
  • محصول 2001

36) قلب من هاکبی (I Heart Huckabees)

  • کارگردان: دیوید او.راسل
  • امتیاز متاکریتیک: 55 از 100
  • محصول 2004

37) هارولد و کومار به قصر سفید می فرایند (Harold and Kumar Go to White Castle)

  • کارگردان: جان هرویتز، هایدن اسکولسبرگ
  • امتیاز متاکریتیک: 57 از 100
  • محصول 2008

38) آقای فاکس شگفت انگیز (Fantastic Mr. Fox)

  • کارگردان: وس اندرسون
  • امتیاز متاکریتیک: 83 از 100
  • محصول 2009

39) روانی آمریکایی (American Psycho)

  • کارگردان: مری هارون
  • امتیاز متاکریتیک: 64 از 100
  • محصول 2000

40) بحث کافیه (Enough Said)

  • کارگردان: نیکول هولسنفر
  • امتیاز متاکریتیک: 78 از 100
  • محصول 2013

منبع: rollingstone

منبع: دیجیکالا مگ

به "50 کمدی برتر قرن 21 به انتخاب مجله رولینگ استون؛ فیلم های حال خوب کن" امتیاز دهید

1 کاربر به "50 کمدی برتر قرن 21 به انتخاب مجله رولینگ استون؛ فیلم های حال خوب کن" امتیاز داده است | 5 از 5
امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "50 کمدی برتر قرن 21 به انتخاب مجله رولینگ استون؛ فیلم های حال خوب کن"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید