اما و اگر های آموزش مجازی؛ کوچ دانش آموزان از نیمکت به فضای مجازی چقدر مطلوب بوده است؟ - وبلاگ معین

به گزارش وبلاگ معین، پس از برگزاری مجازی کلاس های درس همزمان با شیوع ویروس کرونا در کشور باید دید آموزش مجازی به چه میزان مطلوب بوده است.

به گزارش خبرنگار اگر چه ویروس کرونا موجب تعطیلی ناخواسته و طولانی مدت مدارس شد اما جریان آموزش هیچگاه متوقف نبوده است. دانش آموزان در خانه اند، اما جریان یادگیری در همان خانه و با روش های مختلف در حال پیگیری است؛ از مدرسه تلویزیونی گرفته تا کلاس مجازی مدارس!

البته آموزش غیرحضوری مدت هاست در جوامع پیشرفته متدوال بوده و شاهد افزایش تمایل به سمت آموزش مجازی هستیم. بسکمک از دانشجویان یادگیری در منزل (آموزش از راه دور) برایشان راحت تر از یادگیری در محیط های آموزشی است. آموزش از راه دور به سبب اینکه در منزل و یا محل مورد نظر دانش پذیر انجام می گیرد این امکان را برای علم آموز مهیا می سازد که بتواند با آرامش و تمرکز بیشتر به یادگیری دروس بپردازد. بعضی از علم آموزان در محیط های آموزشی به جای توجه به آموزش، به عوامل دیگری توجه می کنند. آن ها در بیشتر مواقع به دلیل درخودفرورفتگی بخشی از ساعات کلاسی را بدون یادگیری سپری می کنند. انتخاب آزادانه ساعت های آموزش نیز، از دیگر مزایای انعطاف پذیری در این رویکرد است.

اگرچه مدرسه تلویزیونی تا حدودی توانسته در جهت عدالت آموزشی گام بردارد، اما همچنان خلاءهایی به خصوص برای مقاطع ابتدایی و متوسطه اول در این نوع آموزش وجود دارد. نکته حائز اهمیت تاثیر گروه سنی در کارآمدی آموزش مجازی است. نیاز به کلاس حضوری برای دانش آموزان دوره های ابتدایی و متوسطه اول ضرورت بیشتری دارد. ارتباط فیزیکی بین معلم و دانش آموز و بازخورد مستقیم دریافت از کلاس، در نحوه اداره کلاس و ارائه مطالب توسط معلم بسیار مهم و موثر است. نبود پرسش و پاسخ آنلاین و همچنین تغییر مداوم روش ارائه مطالب در بیان دبیران مختلف، از جمله نقاط ضعف مدرسه تلویزیونی است. گرچه نمی توان از دبیر واحد برای هر درس استفاده کرد، اما تفاوت بیان دبیران، فرآیند یادگیری دانش آموزان را به طور ویژه در مقطع ابتدایی تحت تاثیر قرار می دهد.

رسانه ملی با مدرسه تلویزیونی زمینه عدالت آموزشی را فراهم کرد

احمد قنادی کارشناس آموزشی و دبیر متوسطه اول آموزش وپرورش در گفت وگو با خبرنگار در خصوص میزان یادگیری دانش آموزان در کلاس های مجازی مدارس، اظهار کرد: اگرچه امکان پرسش و پاسخ آنلاین، تا حدودی کلاس مجازی را به کلاس درس حضوری نزدیک کرده است، اما با توجه به نبود ارتباط فیزیکی معلم و دانش آموز بازخورد دقیقی از میزان یادگیری دانش آموزان وجود ندارد. با توجه به ارتباط تنگاتنگ مطالب درسی سال های مختلف متوسطه اول اطمینان از یادگیری مطالب اهمیت بالایی دارد.

او افزود: از آنجایی که نمی توان در طول تدریس به دانش آموزان سرکشی کرد و نحوه حل کردن مسائل توسط آن ها را دقیق پیگیری کرد، احاطه لازم بر یادگیری موثر مباحث ارائه شده وجود ندارد. چگونگی راستی آزمایی انجام تکالیف توسط خود دانش آموزان نیز از خلاءهای جدی این نوع آموزش به شمار می رود.

این کارشناس آموزشی خاطرنشان کرد: در مدت برگزاری کلاس های مجازی بار ها با توجه به اینکه دانش آموزان تمرین های منزل را کامل انجام داده بودند، سوال هایی مطرح می کردند که متوجه می شدم، تکالیف توسط خودشان انجام نشده است.

عاقبت ناگوار تکالیف تلگرامی/ کانال هایی که قرار بود خیرشان به دانش آموزان برسد.

او شرح داد: به دلیل اینکه دانش آموزان به مدرسه نمی آیند وظایف نظارتی مدرسه تا حد زیادی باید توسط والدین صورت پذیرد. به عنوان مثال موارد بسکمک از غیبت غیرموجه دانش آموزان در کلاس آنلاین، نبود تمرکز کافی در کلاس و انجام ندادن تکالیف توسط خود دانش آموزان در این مدت مشاهده شده که نیاز به همکاری بیشتر والدین دارد. قطعا بازدهی و میزان یادگیری دانش آموز در کلاس مجازی کمتر از کلاس حضوری است و این نیازمند کمک والدین و ایفای نقش مکمل معلم درمنزل است، نه اینکه حل تکالیف مدرسه را به دانش آموزان دیکته کنند.

این دبیر آموزش و پرورش اظهار کرد: با توجه به شرایط بوجود آمده و الزام تعطیلی مدارس، وزارت آموزش و پروش به جز مدرسه تلویزیونی باید زیرساخت مدارس مجازی و همچنین ارزشیابی مجازی را برای مدارس فراهم سازد. تا دانش آموزان با معلم خود در ارتباط بوده و آموزش آنلاین ببینند، همچنین دبیران نیز با امتحان دریافت میزان آمادگی و فراگیری دانش آموزان را محک بزنند. البته وزارتخانه با ایجاد شبکه اجتماعی شاد در این جهت گام برداشته است که برای ارزیابی میزان موفقیت این شبکه اجتماعی باید قدری صبر کرد.

این دبیر آموزش و پرورش با توجه به احتمال ادامه دار بودن شرایط تعطیلی مدارس تا خردادماه یادآوری کرد: باید هرچه بیشتر در جهت توانمندسازی آموزش مجازی حرکت کرد تا دانش آموزان به سطح آموزشی مطلوب دست یابند و در سال های تحصیلی بعدی دچار مشکل نشوند. این مساله برای دانش آموزان متوسط و متوسط روبه پایین از حساسیت بیشتری برخوردار است؛ چرا که نبود آموزش حضوری برای آنان مشکل بیشتری را بوجود آورده است.

او ادامه داد: توانمندسازی آموزش مجازی وابسته به ایجاد زیرساخت مناسب کلاس مجازی، ارزشیابی و امتحان دریافت از دانش آموزان و همچنین همکاری مناسب و نظارت والدین است. نظارت والدین بر شرکت منظم و موثر دانش آموزان در کلاس های مجازی، ایفای نقش مکمل معلم برای درک بهتر مباحث و نظارت بر انجام درست تکالیف نقش بسیار مهمی را در موفقیت کامل آموزش مجازی ایفا می کند.