لحظات پایانی مرگ یک ستاره چگونه است؟
به گزارش وبلاگ معین، ستارگان هنگام مرگ تصاویر زیبایی را در عالم کیهانی خلق می نمایند و فرآیند زندگی تا مرگ این ستاره ها از جالب ترین فرآیند های کیهانی است.
به گزارش خبرنگار فناوری وبلاگ معین، عظیمترین ستاره ها در دنیا، از جالب ترین اشیا مرموز کیهانی هستند. درحقیقت، برای دهه ها شرح کاملی از ستاره ها وجود نداشت؛ به خصوص زمانی که به مرگ خود نزدیک بودند.
ستارگان قدرت خود را از همجوشی هسته ای (کنار هم قرار دادن عناصر سبکتر و تشکیل عناصر سنگین تر) می گیرند. این فرایند انرژی اضافی فراوری می نماید، میزان این انرژی زیاد نیست، اما وقتی این واکنش ها میلیون ها یا میلیارد ها بار در هرثانیه اتفاق بیفتد، برای زنده نگه داشتن ستاره طی چندین میلیارد سال کافی است.
مانند خاکستر زیر آتش، بقایای واکنش های هسته ای به هسته ستاره می پیوندند و باعث می شوند تا واکنش جدید در آن منطقه رخ ندهد، بنابراین واکنش های همجوشی در پوسته پیرامون آن اتفاق می افتد.
در ابتدا، ستارگان سبکترین عنصر، هیدروژن، را به هیلوم تبدیل می نمایند؛ در حالیکه هلیوم در هسته تشکیل می گردد، همجوشی هیدروژنی به درون پوسته حرکت می نماید. اما هنگامی که دما و فشار به یک چگالی بحرانی برسند، ستاره می تواند هلیوم را بسوزاند و آن را در هسته به اکسیژن و کربن تبدیل کند. اطراف این هسته لایه های همجوشی هلیوم و هیدروژن سوزان وجود دارد.
در سرانجام زندگی شان، ستارگان یک کره پلاسمایی عظیم، با هسته آهن که توسط لایه هایی از همجوشی سیلیکون، منیزیم، کربن، اکسیژن، هلیوم و هیدروژن احاطه شده است، تشکیل می دهند.
ستارگان بدون از دست دادن انرژی نمی توانند آهن را به هرچیز سنگین تری تبدیل نمایند و اینجا همان جاییست که فرآیند متوقف می گردد. هنگامی که ستاره لایه های این کره را به درون بکشد با یک انفجار ابرنواختر تماشایی می میرد.
منبع: خبرگزاری دانشجو